Na današnji dan, 6. aprila 1941. godine bombardovanjem Beograda i drugih većih gradova u Srbiji, Niša, Leskovca, Vranja kao i Skoplja i Banja Luke, počeo je rat u Jugoslaviji poznat pod imenom Aprilski rat.
Razlozi za njegov početak vezuju se za period od 1938. godine a intenzivirali su se u martu 1941. Nakon anšlusa Austrije i okupacije Čehoslovačke, Hitler je počeo sa pritiscima na Jugoslovensku vladu i namesništvo na čijem čelu se nalazio knez Pavle Кarađorđević, a razlog je bio pristupanje Jugoslavije savezu sa Nemačkom i Italijom.
Razlog posete kneza Pavla Berlinu kad je Hitler, sa namerom zastrašivanja, organizovao vojnu paradu, bio je da ubedi kneza da Jugoslavija pristupi Trojnom paktu. Кnez Pavle, anglofil po opredeljenju, odbio je da razgovara na tu temu navodeći kako je Hitler rekao da on ne može ništa da uradi dok ne dobije saglasnost parlamenta. Tom prilikom Hitler je kneza Pavla nazvao „jeguljom koja čim je pritisneš isklizne iz ruke i sakrije se iza parlamenta“.
Jugoslovenska vlada i knez su dalje pregovore oko mogućeg saveza odlagali do kraja marta 1941. godine, kad su zaplašeni uspesima nemačke vojske u osvajanjima evropskih zemalja, bili primorani na popuštanje. Poslednji trenutak kad je vlada morala da donese odluku da li želi ili ne želi da pristupi paktu, bio je 25. mart. U Beč su 24. marta otputovali predsednik vlade Кraljevine Jugoslavije Dragiša Cvetković i ministar inostranih poslova Aleksandar Cincar Marković. Sastali su se u dvorcu Belvedere sa ministrom inostranih poslova Nemačke Joakimom fon Ribentropom i potpisali Protokol o pristupanju Кraljevine Jugoslavije Trojnom paktu. Hitler je na ovaj način imao otvoren put ka Grčkoj i tako bi završio osvajanje jugoistočne Evrope i ostvari dalji prodor Nemačke ka istoku (Drang nacht Osten'). Ovim činom otvarala mu se mogućnost sprovođenja operacije „Barbarosa“, pohoda i osvajanja SSSR-a.
Potpisivanje Protokola izazvalo je državni udar i vojni puč pod komandom generala Borivoja Mirkovića 27. marta 1941. Državnim udarom došlo je do smene vlasti, palo je namesništvo, knez Pavle je napustio državu, a još uvek maloletni Petar II proglašen je za kralja Кraljevine Jugoslavije. Sastavljena je nova vlada na čelu sa generalom Dušanom Simovićem. Na ulicama Beograda i drugih većih gradova u Srbiji organizovana su javna okupljanja i demonstracije na kojima su se čule parole „Bolje rat nego pakt, bolje grob nego rob!“. Razlog zbog kog je bio izvršen udar, pristup paktu, nije bio poništen što se pripisuje „uspesima“ prvog potpredsednika vlade Vlatka Mačeka.
Martovske demonstracije i smena vlasti izazvali su gnev kod Hitlera, koji je i u slučaju donošenja odluke o lojalnosti paktu, napravio plan i doneo odluku o napadu na Jugoslaviju. Plan napada dobio je radni naziv Direktiva br. 25. Plan je predviđao da se munjevitom akcijom nemačkih, italijanskih, bugarskih i mađarskih snaga Jugoslavija vojno i politički razbije.
Na Uskrs, 6. aprila 1941. godine, izvršen je napad na Jugoslaviju u ranim jutarnjim časovima, oko 6.30 časova. Napad je izvršen iz vazduha da bi omogućio nesmetano i brzo napredovanje oklopnih jedinica i pešadije. Nemački avioni „štuke“ bombardovali su Beograd i druge veće gradove po Srbiji. Vazdušni napad počeo je iz pravca Beča, Austrije, Mađarske i Bugarske. Bombardovanje Beograda tog jutra trajalo je dva sata. Operacija bombardovanja Beograda imala je svoj radni naziv kaznena odmazda. Tom prilikom poginulo je između 2271 i 4000 civila a ranjeno je između 15000 i 25000 civila. Tokom bombardovanja uništen je veliki broj zgrada, čak i cele stambene četvrti. Glavni ciljevi bili su zgrada Starog dvora u Ulici kralja Milana i dvor na Dedinju, kao i zgrada Patrijaršije. Zgrada Narodne biblioteke na Кosančićevom vencu srušena je do temelja, a sa njom je u plamenu nestala velika zbirka dokumenata iz srpske istorije. Izgoreo je knjižni fond od oko 500 000 svezaka, 1424 ćirilična rukopisa i povelja, kartografska zbirka i zbirka grafika, zbirke časopisa i novina kao i značajne prepiske srpskih i jugoslovenskih istorijskih ličnosti. Na Beograd je od 6. do 12. aprila bačeno oko 600 tona bombi. Uništeno je oko 50 procenata stambenog fonda, infrastruktura grada je uništena ili oštećena, porušeni su mostovi na Savi i Dunavu, a železnički i rečni saobraćaj je prekinut. Mnogi civili su napustili grad, što su učinili i vlada i kralj Petar.
Vazdušni napadi su omogućili brže napredovanje oklopnih i motorizovanih jedinica. U Jugoslaviju su, osim nemačkih, upadale i mađarske, italijanske i bugarske jedinice. Gradovi u Sloveniji i Hrvatskoj su ostali pošteđeni. U Zagrebu je proglašeno stvaranje ustaške države NDH, a nemačke jedinice su u Beograd ušle 13. aprila 1941. pod komandom pukovnika Aleksandra Lera. Jugoslovenska vojska, koja je kasno dobila
informaciju o mobilizaciji, bila je nepripremljena, nemotivisana i nesređena što je i ubrzalo potpisivanje kapitulacije u Beogadu 17. aprila 1941. godine. Ovim događajem okončana je prva faza rata u Jugoslaviji - Aprilski rat, a bilans je veliki broj poginulih i ranjenih civila i vojnika, kao i 398 000 zarobljenih vojnika i oficira od kojih će oko 200 000 biti deportovano ka logorima u Evropi, a država je bila podeljena na okupacione zone, što je označilo nestanak Кraljevine Jugoslavije.
Jelena Jakšić